In een context waarin er door relatieve buitenstaanders, zoals politici, journalisten en bestuurders, vastgesteld en herhaald wordt dat er een mismatch is tussen vraag en aanbod voor wat betreft de sociaal-medische beoordelingen in het kader van de WIA, blijft bij mij een aantal items ‘hangen’:
- Er is, voor zover mij bekend, geen diepgaande analyse gedaan van de productiviteit van de verzekeringsartsen werkzaam voor het UWV. Of deze is niet openbaar gemaakt. Wel is bekend dat er een enorme bandbreedte zit in de benodigde tijd voor een beoordeling tussen de artsen onderling. Dat zou om uren gaan. Het mag en kan niet zo zijn dat de tijdsbesteding per beoordeling een ’ongemanaged’ gegeven is. Een organisatie maakt zichzelf daarmee on(be)stuurbaar.
- ‘Een beoordeling kost veel meer tijd vanwege alle eisen’. Vanuit WGA Control hebben wij ruim meer dan 10.000 WIA-beoordelingen geanalyseerd vanuit onze rol als arts-gemachtigde. Wij hebben hierbij niet kunnen vaststellen dat er substantieel meer tijd besteed wordt aan bijvoorbeeld de Beschouwing die de omvang van belemmeringen verklaart. Deze ‘eis’ om meer en langer te moeten rapporteren zou voortkomen uit juridisering. Ook op andere plaatsen in de rapportage van de arts zie je dit niet terug. Wel zie je nu ineens enorme lappen tekst verschijnen, opgesteld door een SMV/Medisch Assistente (?). M.i. voegen deze qua waarde weinig toe, omdat alles wordt overgetypt waardoor zicht op de kern juist gaat ontbreken.
- ‘Het onderbouwen van duurzaamheid kost veel tijd’. Het belang van het goed onderbouwen van (niet-) duurzaamheid is zeer belangrijk. Toegang tot de pijler IVA is pas mogelijk bij duurzaamheid. Ook hier stel ik vast dat bij de meeste dossiers het onderbouwen van niet-duurzaamheid het sluitstuk is van de beoordeling. En dan sluitstuk in de zin van “oh ja, dat moet ook nog”. Vaak wordt de duurzaamheid überhaupt niet beoordeeld.
Onderbouwing van de wel-duurzaamheid is vaak mager. Dit komt omdat niemand protesteert: zowel werkgever als werknemer zijn tevreden met de uitkomst. Wel is het zo, dat er m.i. te veel duurzaamheidsdiscussies bij Bezwaar en Beroep terechtkomen, doordat het in het primaire proces onvoldoende aandacht heeft gekregen. De stelling dat deze beoordeling veel tijd kost in het huidige primaire proces is onjuist. Bovendien is het een wettelijk vereiste om de duurzaamheid te beoordelen.
Resumerend ontbreekt het aan grondige en feitelijke analyses van het medische proces. Het wordt tijd om die analyse te starten en/of openbaar te maken. Dan komt er ook een einde aan de container-kretologie van mismatch, tekorten, hardheden, enzovoort.